Łopatka; (łac. Scapula) – płaska kość obręczy barkowej kształtu trójkąta. Posiada dwie powierzchnie: grzbietową i żebrową. Na powierzchni grzbietowej leży grzebień, który po dojściu do kąta bocznego przechodzi w wyrostek barkowy, łączący się stawowo z obojczykiem. W okolicy kąta bocznego łopatki znajduje się panewka stawu ramiennego (barkowego) z górnego brzegu ponad panewkę wyrasta wyrostek kruczy.[1]
1.Łopatka; J. Kuś; Medyczny Słownik Encyklopedyczny wydanie I; Kraków: FOGRA Oficyna Wydawnicza, 1993, s.202